تقویت پستان یا ماموپلاستی تقویتی، یک عمل جراحی است که هدف آن افزایش اندازه و شکل دادن یا پر کردن پستان است.
جراح، پروتزهای جایگزین پستان کامپوزیت یا سالین یا سیلیکون را زیر ماهیچه‌های قفسه سینه یا زیر بافت پستان قرار می‌دهد. پروتز گذاشته شده، به طور متوسط از ۷ تا ۱۲ سال عمر می‌کند.
عمل جراحی پروتز سینه به چه دلیل انجام می‌شود؟
عمل پروتز سینه به اهداف زیر صورت می‌گیرد:
- افزایش سایز سینه‌هایی که به طور طبیعی کوچک هستند
- بازگرداندن سایز پستان و شکل دادن آن پس از بارداری، کاهش وزن یا شیردهی
- بازیابی تقارن پستان در مواردی که سینه‌ها نامتقارن هستند.
- ترمیم پستان یا پستان‌ها پس از عمل جراحی
جراحی پلاستیک شامل عمل‌های ترمیمی و جراحی زیبایی می‌باشد. جراحی بازسازی پستان ممکن است به عنوان بخشی از درمان سرطان پستان انجام شود. جراحی زیبایی پستان برای اهداف زیبایی انجام می‌شود. عمل جراحی پروتز سینه معمولا جراحی زیبایی است.
انواع ایمپلنت‌های پستان کدامند؟
ایمپلنت پستان یک پروتز پزشکی است که برای تقویت بازسازی یا ایجاد شکل فیزیکی پستان، در داخل پستان قرار می‌گیرد. ایمپلنت پستان می‌تواند حاوی سیلیکون نمک یا ترکیب دیگری باشد.
سه نوع اصلی از ایمپلنت‌های پستان وجود دارند:
ایمپلنت‌های محلول نمک
ایمپلنت‌های نمک حاوی محلول نمکی مانند آب نمک هستند. محلول درون یک پوشش سیلیکونی الاستومر حفظ می‌شود. این پروتزها را می‌توان با مقادیر مختلفی از محلول نمک پر کرد. این امر بر احساس، استحکام و شکل پستان تاثیر می‌گذارد. اگر یک ایمپلنت محلول نمک نشت کند، محلول به طور طبیعی توسط بدن جذب و دفع می‌شود.
ایمپلنت‌های پر شده با ژل سیلیکون
پروتزهایی که از ژل سیلیکون پر می‌شوند، از یک پوشش خارجی سیلیکونی که با ژل سیلیکون پر شده است، تشکیل شده‌اند. در صورتی که یک پروتز سیلیکونی آسیب ببیند و دچار نشتی شود، ژل سیلیکون ممکن است درون پوشش سیلیکونی باقی بماند یا به داخل فضای قرارگیری پروتز سینه نشت کند. به هر حال، یک پروتز پر شده با سیلیکون ممکن است دچار نشتی شود یا نشود.
بنابراین، بیمارانی که از این نوع از ایمپلنت استفاده می‌کنند، باید به مراجعه منظم به پزشک برای بررسی های تشخیصی بیشتر اهتمام بیشتری داشته باشند، نسبت به کسانی که پروتز محلول نمک را انتخاب می‌کنند. همچنین، با استفاده از اسکن MRI یا سونوگرافی، می‌توان وضعیت ایمپلنت را بررسی کرد و مشکلات ممکن را تشخیص داد.
ایمپلنت‌های کامپوزیت جایگزین
ایمپلنت‌های کامپوزیت جایگزین ممکن است با استرینگ پلی پروپلین، روغن سویای تری‌گلیسریدی، یا برخی مواد دیگر پر شوند.
از عمل پروتز سینه باید انتظار چه چیزی را داشت؟
عمل پروتز سینه نوعی عمل جراحی است؛ بنابراین لازم است بیماران قبل از انجام این عمل با دقت به آن فکر کنند.
قبل از عمل جراحی، جراح باید به بیمار در انتخاب اندازه ایمپلنت مورد نیاز کمک کند. ممکن است این کار با گذاشتن ایمپلنت‌ها در اندازه‌های مختلف درون یک سوتین انجام شود تا بیمار ببیند که چه احساسی دارد. معمولاً در این عمل جراحی از بیهوشی عمومی استفاده می‌شود به طوری که بیمار در طول عمل کاملاً خواب است. گاهی اوقات از بی‌حسی موضعی استفاده می‌شود که در این صورت بیمار هوشیار خواهد بود.
گزینه‌های برش
جراح و بیمار باید درباره گزینه‌های برش عمل جراحی با یکدیگر صحبت کنند.
گزینه‌هایی که در ادامه می‌آیند برای عمل جراحی، محتمل هستند:
- برش زیر سینه که روی خط زیر پستان انجام می‌شود.
- برش زیر بغل که در زیر بغل انجام می‌شود.
- برش دور هاله سینه که در اطراف نوک پستان انجام می‌شود.
انتخاب برش به عوامل مختلفی بستگی دارد؛ از جمله میزان افزایش سایز مد نظر پزشک، آناتومی بدن بیمار، نوع ایمپلنت و ترجیح جراح یا بیمار.
قرار دادن و کاشت ایمپلنت
پروتز سینه درون یک فضای جیب مانند قرار می‌گیرد. فضای قرار گیری پروتز دو نوع دارد:
- فضای ساب ماسکولار که زیر عضلات قفسه سینه است و بهبودی پس از این روش طولانی‌تر بوده و ممکن است بیمار پس از عمل جراحی، درد بیشتری داشته باشد.
- فضای submammry یا پشت غدد، که در این وضعیت پروتز پشت بافت غدد شیری سینه و روی عضله قفسه سینه قرار می‌گیرد.
بستن برش
جراح برش‌ها را با بخیه چند لایه یا معمولی در بافت سینه می‌بندد. بخیه‌ها، چسب‌های پوستی و چسب جراحی باعث بسته شدن پوست و بسته نگه داشتن آن می‌شوند. در ابتدا خطوط برش قابل مشاهده خواهد بود اما با گذشت زمان از بین می‌رود.
ارزیابی نتایج
پس از جراحی پروتز سینه مقداری ورم باقی می‌ماند اما این تورم باید طی دو هفته از بین برود. خطوط برش نیز محو خواهند شد. پس از آن بیمار می‌تواند ببیند که پس از این عمل جراحی، انتظارات او برآورده شده است یا خیر.
دوره نقاهت عمل جراحی پروتز سینه
با از بین رفتن اثرات بیهوشی، به بیمار داروی مسکن داده می‌شود تا درد را تسکین دهد
بیمار پس از بیهوشی عمومی قادر به رانندگی نخواهد بود . بنابراین باید پس از عمل یک همراه داشته باشند تا او را به خانه ببرد بخیه‌های جاذب یا حل شونده معمولاً طی ۶ هفته از بین می‌روند.
اگر بیمار بخیه‌هایی داشته باشد که جذب نشوند یا لوله‌های ساکشن در نزدیکی سینه داشته باشد، باید برای برداشتن آنها مجدداً به پزشک مراجعه کنند.
تیم پزشکی باید اطلاعات زیر را به بیمار ارائه کند:
- نحوه مراقبت از سینه‌ها پس از عمل جراحی
- نحوه استفاده از داروهای تجویز شده
- تعیین زمان مشخص برای قرار ملاقات مجدد با پزشک
- تعیین زمانی که بیمار باید با پزشک تماس بگیرد.
اگر بیمار موارد زیر را تجربه کنند باید فوراً به دنبال مراقبت‌های پزشکی باشد:
- هر گونه نشانه عفونت مانند تب، حرارت یا سرخی در ناحیه پستان
- درد قفسه سینه، ضربان قلب غیر طبیعی یا کوتاهی نفس
بیمار باید تا حدود ۶ هفته از مشارکت در فعالیت‌های جسمانی شدید خودداری کند.
ممکن است پزشک به منظور کاهش درد و ناراحتی، برخی ورزش‌های پس از عمل جراحی، مانند ورزش‌های انعطاف پذیری و حرکت دادن دست ها، و همچنین پوشیدن نوع خاصی از سوتین را به بیمار توصیه کند.
خطرات و عوارض جانبی
هر عمل جراحی خطرات مشخصی دارد. در میان بیمارانی که تحت عمل جراحی تقویت پستان قرار گرفته‌اند، ۴۶ درصد از زنانی که ایمپلنت‌های حاوی ژل سیلیکون را انتخاب کرده‌اند و ۲۱ درصد از زنانی که ایمپلنت‌های حاوی محلول نمک را دریافت کرده‌اند طی سه سال اول پس از عمل، حداقل یک عمل جراحی اضافی داشته‌اند.
هشت درصد از زنانی که ایمپلنت‌های محلول نمک را انتخاب کرده‌اند و ۲۵ درصد از کسانی که ایمپلنت‌های سیلیکونی را انتخاب کرده‌اند برای خارج کردن پروتز، عمل جراحی انجام داده‌اند.
نزدیک به ۵۰ درصد از کسانی که عمل زیبایی تقویت پستان را انجام داده‌اند، برخی از عوارض جانبی مانند درد، سفت شدن، عفونت یا نیاز به عمل جراحی اضافه را تجربه کرده‌اند .
برخی از خطرات و عوارض جانبی همراه با عمل جراحی تقویت پستان عبارتند از:
- سینه‌های دردناک
- عفونت
- ممکن است حساسیت در پستان، نوک پستان یا هر دو، موقتا تغییر کند.
- پارگی پروتز یا نشتی از آن
- خونریزی
- تجمع مایعات
انقباض کپسولی، به سخت شدن ناحیه اطراف پروتز اطلاق می‌شود. ایجاد بافت کپسولی می‌تواند باعث تغییر شکل پروتز و درد شود.
ممکن است زخم‌ها قرمز، ضخیم و دردناک شوند. گاهی اوقات حتی به عمل جراحی اضافه نیاز است.
طول عمر متوسط پروتز سینه چقدر است؟
اگر چه پروتزهای سینه تاریخ انقضا ندارند اما نمی‌توان تمام عمر بودن آنها را تضمین کرد. پروتزهای معمولی سیلیکونی یا محلول نمک، در هر نقطه‌ای از بدن ممکن است از ۱۰ تا ۲۰ سال عمر کنند.
با این حال بسیاری از افراد آنها را زودتر از این، به دلیل عوارض جانبی یا مشکلات زیبایی، بین ۸ تا ۱۰ سال پس از عمل کاشت پروتز خارج می‌کنند.
از عمل خارج کردن ایمپلنت چه انتظاری باید داشت؟
هر جراح پلاستیک شایسته‌ای می‌تواند پروتز درون سینه شما را خارج کند. انجام این کار به عمل جراحی مشابه آنچه که اولین بار برای قرار دادن پروتز انجام داده‌اید نیاز ندارد. در طول جلسه مشاوره اولیه، جراحی که شما انتخاب کرده‌اید وضعیت پروتزهای کنونی را ارزیابی کرده و گزینه‌های جراحی را با شما مورد بحث قرار خواهد داد.
بسته به ترجیح شما، جراح می‌تواند هر یک از موارد زیر را انجام دهد:
- برداشتن ایمپلنت به تنهایی
- برداشتن ایمپلنت و لیفت سینه
- برداشتن بافت سفت شده یا کپسولی شده
- جایگزینی پروتز به همراه لیفت سینه یا بدون آن
گاهی اوقات فقط برداشتن پروتز سینه می‌تواند منجر به ناهنجاری‌های زیبایی شود. این ناهنجاری‌ها شامل موارد زیر هستند:
- کاهش اندازه
- آویختگی
- بروز چروک
- عدم تقارن
به همین دلیل ممکن است پزشک به شما توصیه کند پروتز خود را با ایمپلنت‌های دارای شکل یا اندازه متفاوت جایگزین کنید. بسته به مشخصه‌های عمل جراحی شما، ممکن است بتوانید همان روز عمل به خانه باز گردید. دوره نقاهت پس از عمل بین افراد مختلف متفاوت است.
بسیاری از افراد می‌توانند حدود ۵ روز پس از عمل جراحی به کار خود باز گردند. اما برای آنکه بتوانید فعالیت‌های سنگین و شدید مانند ورزش کردن یا بلند کردن اجسام را انجام دهید، حداقل به شش هفته فرصت نیاز دارید . دنبال کردن تمام دستورالعمل های سفارش شده می‌تواند به کاهش مدت زمان بهبودی و پیشگیری از عفونت کمک کند.
از عمل جایگزینی ایمپلنت باید چه انتظاری داشت؟
عمل جایگزینی ایمپلنت یک عمل جراحی است که در آن پزشک شما پروتز قبلی را خارج کرده و آن را با یک مدل جدیدتر جایگزین می‌کند. اینکه بخواهید همان نوع، اندازه و شکل پروتز قبلی را داشته باشید به خود شما بستگی دارد.
ممکن است عمل جراحی با لیفت سینه و برداشتن بافت زخم نیز همراه باشد. هزینه عمل جایگزینی ایمپلنت بالاتر از عمل برداشتن ایمپلنت است. شما باید هزینه برداشتن اولیه پروتز، جایگزین کردن آن با پروتز جدید و هرگونه عمل دیگر مربوط به آن را بپردازید.
چگونه می‌توان مدت عمر ایمپلنت را افزایش داد؟
یکی از مهم ترین دلایل خارج کردن پروتز، نارضایتی از اندازه و شکل ایمپلنت است.
طبیعی است که سلیقه افراد در یک دوره از زندگی تغییر کند. یکی از بهترین راه‌ها برای جلوگیری از نیاز به عمل برداشتن پروتز این است که شکل و اندازه پروتز را به نحوی انتخاب کنید که بتوانید ۱۰ تا ۲۰ سال با آن زندگی کنید. در موارد دیگر عمل جراحی برداشتن پروتز، باید بروز عوارض جانبی را مقصر دانست. به عنوان مثال پارگی و تحلیل رفتن ایمپلنت، ناشی از فرسودگی طبیعی یا مشکلات جراحی.
برای داشتن بهترین نتایج، موارد زیر را در نظر بگیرید:
- جراح خود را با دقت انتخاب کنید
- تمام دستورالعمل های پس از عمل را دنبال کنید
- برای بررسی پارگی و فرسودگی سیلیکون، به طور منظم اسکن MRI انجام دهید.
سوالات متداول
آیا من می‌توانم برای آگاهی از اینکه چه سایزی را می‌خواهم، ایمپلنت ها را امتحان کنم؟
شما در طول جلسه مشاوره می‌توانید برخی از نمونه‌های ایمپلنت را امتحان کنید تا تیم جراحی از بهترین سایز برای شما آگاه شوند.
پروتزها در کجا قرار می‌گیرند؟
پروتزها را می‌توان در دو قسمت از بدن قرار داد که روی ماهیچه‌های قفسه سینه یا زیر آنها است. شما و جراح شما می‌توانید درباره اینکه کدام ناحیه بهترین قسمت برای گذاشتن پروتز شما است، با هم صحبت کنید.
چه چیزی اندازه پروتزها را تعیین می‌کند؟
در واقع مکالمه شما و پزشک جراح این که کدام سایز برای چارچوب بدن شما بهتر است را تعیین می‌کند. بهتر است در نظر داشته باشید که ممکن است کشش پوست، اندازه ایمپلنت را محدود کند.
برش‌ها در کجا صورت می‌گیرند؟
در طول عمل جراحی، برش‌های کوچکی زیر سینه‌ها، یعنی جایی که ایمپلنت قرار می‌گیرد ایجاد می‌شوند. این برش‌ها عموماً زیر حجم طبیعی سینه ها پنهان می‌شوند و به سختی قابل مشاهده هستند.
عمل جراحی چقدر طول می‌کشد؟
عمل جراحی به طور متوسط بین ۲ تا ۴ ساعت طول می‌کشد.
آیا پس از عمل جراحی درد زیادی خواهم داشت؟
ممکن است پس از عمل جراحی مقداری ناراحتی را تجربه کنید اما عموماً ۴ تا ۵ روز پس از عمل جراحی قادر به بازگشت به فعالیت‌های طبیعی خود خواهید بود.
آیا پس از عمل به لوله‌های ساکشن جراحی نیاز خواهند داشت؟
نه لازم نیست پس از این عمل جراحی همراه لوله‌های ساکشن به خانه بروید.
پس از عمل جراحی با چه پوششی به خانه باز خواهم گشت؟
شما در حالی که خط زخم شما با نوارهای استریل و یک باند شفاف بزرگ به نام تگادرم پوشانده شده است به خانه باز خواهید گشت. این پانسمان دو هفته پس از عمل جراحی و طی ملاقات با پرسنل بالینی برداشته می‌شود.
آیا می‌توانم پس از عمل جراحی دوش بگیرم؟
ممکن است بتوانید یک روز پس از عمل جراحی دوش گرفتن را آغاز کنید. با این حال خط برش خود را لیف نکشید یا پانسمان قرار داده شده در اتاق عمل را جدا نکنید.
پس از عمل جراحی چه سوتینی می‌توانم بپوشم؟
پس از عمل جراحی یک سوتین مخصوص به شما داده خواهد شد که باید برای سه هفته آن را بپوشید. این سوتین توسط کادر بیمارستان تهیه می شود و در اتاق عمل به شما پوشانده می‌شود. پس از سه هفته ممکن است بتوانید یک نیم تنه ورزشی یا سوتین نرم بپوشید. حداقل تا ۶ هفته پس از عمل جراحی نمی‌توانید سوتین فنردار بپوشید.
پس از عمل جراحی چه محدودیت‌هایی خواهم داشت؟
تا ۴ هفته پس از عمل جراحی نباید دست‌های خود را بالای سر ببرید و در طول این چهار هفته به هیچ وجه نباید اجسام بیشتر از ۲ کیلوگرم را هل دهید ، بکشید یا بلند کنید.
آیا پس از عمل جراحی پروتز به انجام ورزش‌های مخصوص نیاز دارم؟
بله شما باید ورزش‌های مخصوص ایمپلنت را تا ۵ روز پس از عمل جراحی، دو بار در روز انجام دهید. شما باید این تمرینات را تا ۳ ماه پس از تاریخ عمل خود ادامه دهید. باید هر پستان را به آرامی بالا، چپ و راست بکشید و برای چند ثانیه نگه دارید. این تمرینات به جلوگیری از انقباض کپسولی کمک می‌کنند. انقباض کپسولی، بافتی است که در اطراف ایمپلنت تشکیل می‌شود و مانع حرکت آزاد آن می‌گردد. جزئیات بیشتر در این باره در دستورالعمل های پس از عمل شما وجود دارد که پس از عمل جراحی آنها را دریافت خواهید کرد.
چه زمانی می‌توانم زخم درمانی را آغاز کنم؟
شما می‌توانید تقریبا ۸ هفته پس از عمل جراحی اسکار تراپی یا زخم درمانی را آغاز کنید. شما می‌توانید این کار را به راحتی، با ماساژ زخم آغاز کنید که شامل ماساژ آهسته زخم با استفاده از روغن درخت قلم یا کره کاکائو است. اگر احساس می‌کنید زخم شما به مراقبت‌های بیشتر نیاز دارد، می‌توانید از کرم هایی مانند مدرما یا ژل‌های دارای پایه سیلیکون استفاده کنید.
به خاطر داشته باشید که درمان کامل و ناپدید شدن زخم می تواند تا ۱۸ ماه طول بکشد.
آیا پس از عمل جراحی به مراجعات دراز مدت بعدی نیاز است؟
سازمان FDA توصیه می‌کند که بیماران دارای ایمپلنت‌های سیلیکونی، سه سال پس از عمل جراحی و پس از آن هر دو سال یکبار اسکن MRI انجام دهند . برخلاف شایعات جدید، هیچ ارتباط مشخصی بین ایمپلنت‌های پر شده با ژل سیلیکون و بیماری‌های بافت همبند یا سرطان سینه وجود ندارد.
